W samolocie lecącym na Islandię spotkaliśmy Islandczyka. Nie mogliśmy przegapić takiej okazji!
– Bragi, co warto zobaczyć na wyspie?
– Hm… Czarną plażę…
– Mamy ją na liście.
– I wykąpać się w gorących źródłach warto…
– To też planujemy.
– No i koniecznie zjedzcie najlepsze lody na Islandii!
– Och, a gdzie je dają?
Po dłuższych poszukiwaniach udało nam się je znaleźć, a w tym wpisie dzielę się z Wami namiarami na lodziarnię :).
Inny kraj poznasz najlepiej, mieszkając w nim dłuższy czas. A jeżeli nie masz takiej możliwości – czerpiąc z wiedzy kogoś, kto spędził w nim kawał życia. Kogoś, kto pokaże ci lokalne knajpki, opowie o obyczajach, podpowie, jak zachować się w gorącym źródle czy świątyni, a na koniec uraczy odrobiną egzotycznych historii ze swojego życia. Wszystko to bezpłatnie, w imię samorozwoju. Jak znaleźć takiego przewodnika po Japonii i w jakim języku z nim rozmawiać?
Ponieważ ostatni rok blado wypadł w kontekście wyjazdów górskich, postanowiliśmy ostatnie jego dni przeznaczyć na nadrobienie zaległości w Górach Świętokrzyskich. W tej okolicy znajdą się trasy zarówno dla nieco rozleniwionego zaprawionego górołaza, jak i rodzin z małymi dziećmi. Wielu GOT-ów nie nazbieraliśmy, za to poznaliśmy nowe tereny, ograliśmy parę gier planszowych i zdobyliśmy najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich – Łysicę!
Stolica Islandii jest miastem, które na pierwszy rzut oka nie zachwyca. Blaszane domy, chłód, chmury… Dopiero po chwili zauważasz, jak bardzo jest zadbane i… bogate. Pod płytami ciągną się rury, które ogrzewają chodniki, a chodniki i parki są ozdobione mnogością rzeźb zaklętych w pełnych ekspresji pozach. Miasto tchnie świeżością i kreatywnością. A zatem – gdzie znaleźć oryginalny islandzki sweter za grosze i czy warto zajrzeć do Muzeum Penisów?
Dzisiaj chcę opowiedzieć Wam o Yoshim. Nieważne, czy takie właśnie nosił imię. Ponieważ mieliśmy zetknąć się z kulturą znaną nam tylko z wesołych podróżniczych reportaży, opowieści o drugiej wojnie światowej oraz anime, postanowiliśmy poprosić lokalsa o wyjaśnienie nam, jak należy zachowywać się w Kraju Kwitnącej Wiśni, by nie przysparzać innym problemów. Yoshi był naszym przewodnikiem po zatłoczonych ulicach Tokio, ale także po niuansach kulturowych. I właśnie tym niuansom, a raczej – kolosalnym różnicom między naszymi światami, poświęcony jest ten artykuł.
Ostatnio kilka osób mnie o to pytało, więc najwyższa pora stworzyć mały poradnik :). Dobrze wybrane auto będzie Twoim sprzymierzeńcem podczas podróży – pozwoli Ci pokonać wertepy, wygrzać się, a nawet oszczędzić na noclegach. Jednak jego wynajem często wiąże się z dużymi wydatkami. Jakich kwot możesz się spodziewać, jak oszczędzić, jak gęsto ulokowane stacje benzynowe na wyspie i dlaczego w podróż warto wziąć ze sobą, olaboga, przynajmniej 10 płyt CD?!
Niektórzy marzą o objechaniu całej wyspy, inni – o zobaczeniu kilku sztandarowych miejsc, zakupach w Reyjaviku czy kąpieli w osławionej Blue Lagoon. Jedna osoba spędzi na wyspie miesiąc, inna chce maksymalnie wykorzystać 10 dni pobytu. Ten artykuł podpowie Ci, na jaki sposób podróżowania warto się zdecydować w zależności od celu Twojej podróży :).
Na początku sierpnia 1945 nad miastem Hiroshima wybuchła bomba atomowa. Trzy dni później taki sam los spotkał Nagasaki. Japonia długo otrząsała się po tej tragedii. Dzisiaj w centrum miasta, najbardziej okaleczonym w wyniku ataku, znajduje się rozległy park. Słoneczny, pełen ławek, doskonałe miejsce na wypoczynek. I tylko pomniki rozmieszczone na jego terenie przypominają, że od czasu ataku Hiroshima jest orędownikiem pokoju na świecie; i że mała Sadako umarła, składając żurawie z papieru.
W latach 1939-1941 w Puszczy Kampinoskiej, niedaleko wsi Palmiry, nazistowscy Niemcy rozpoczęli serię masowych mordów ludności. Zginęło w nich ponad 1700 osób. Zbrodnie ustały, ponieważ położenie leśnej polany przestało być tajemnicą. Dzisiaj w Mauzoleum obok siebie leżą dziesiątki osób o ustalonej tożsamości i setki wciąż nieznanych. A w Muzeum możesz zobaczyć szmaciane serduszka i okulary, które skazańcy gubili w drodze na miejsce kaźni w nadziei, że bliscy kiedyś dowiedzą się o ich losie.
Któregoś dnia nadeszła pora na podsumowanie podróży. Zanurzyliśmy już dłonie w islandzkich wodospadach, stąpaliśmy po wulkanie i ochlapaliśmy się wodą z gejzerów… Ale nasz kontakt z lodowcem ograniczył się do podziwiania panoramy i polizania kawałka lodu. Postanowiliśmy to nadrobić i zapisaliśmy się na zorganizowaną wycieczkę, w ramach której nie tylko chodziliśmy PO drugim co do wielkości lodowcu Islandii (a przy okazji – Europy), ale nawet weszliśmy DO jego wnętrza!
